Na czym polega badanie metodą opadu stożka oraz nośności i zagęszczenia nawierzchni?

Ciekłość mieszanki betonowej określana jest poprzez ustalenie klasy jej konsystencji. Klasa oznacza zdolność do odkształceń przy działaniu obciążenia. Stopień zniekształcenia bada się pod kątem działania ciężaru własnego, a także sił zewnętrznych. Aby sprecyzować intensywność badanego produktu, wykorzystać można przy pomocy tak zwanego stożka Abramsa. Metoda ta polega na zaaplikowaniu i zagęszczeniu mieszaniny w formie przedstawiającej ścięty stożek. Jej opad po usunięciu owej figury, wyznacza miarę konsystencji.

Innym sposobem pozwalającym na określenie klasy mieszanki jest metoda zagęszczalności. Wykonuje się ją poprzez umieszczenie w pojemniku betonowej masy, tak by wypełniała naczynie do krawędzi. Następnie układa się je na specjalnym stoliku wibracyjnym. W tym położeniu pozostawia się je do momentu, kiedy mieszanina przestaje tracić objętość. Kolejnym krokiem jest pomiar odległości, która powstała między krawędzią naczynia a powierzchnią masy.

Jakie urządzenia używane są przy badaniach?

Najpopularniejszym przyrządem jest aparat VSS. Wykorzystuje się go głównie przy wyznaczaniu wskaźników geotechnicznych badanego podłoża. Określa on zagęszczenie warstwy nasypowej, weryfikuje cechy wytrzymałości oraz podatności na odkształcenia oraz ich odchylenia w stosunku do zakładanych wyników. Urządzenie to dostępne jest w wersjach elektronicznej oraz analogowej. Największą zaletą wykorzystania aparatu jest otrzymanie bardzo dokładnego wyniku.